Wyprawa Ottona II przeciwko Mieszkowi I (979)

Po śmierci w 973 r. Ottona I, Mieszko I razem z księciem czeskim Bolesławem II Pobożnym poparli Henryka II zwanego kłótliwym przeciwko Ottonowi II. W latach 974-977 Henryk II występował jako przywódca opozycji przeciwko swojemu stryjecznemu bratu Ottonowi II. Po jego śmierci (983) starał się o koronę, jednak ostatecznie musiał zrezygnować z roszczeń na rzecz syna zmarłego - Ottona III.
Sprawa o poparciu Henryka II przez Mieszka I wydała się jednak zbyt wcześnie i Otton II rozpoczął wyprawę wojenną na kraj Mieszka I w 979 roku. Była to pierwsza wyprawa cesarska na Polskę. Wojskom cesarskim udało się dotrzeć w głąb Polski, ale cała wyprawa zakończyła się fiaskiem.

 Dla złagodzenia napięć między cesarstwem niemieckim a Mieszkiem I postanowiono że dojdzie do małżeństwa Mieszka I z Odą, córką margrabiego Marchii Północnej Teodoryka Dytryka.



Jazda ciężkozbrojna



Tarczownik Polski