Walki z Czechami (1070 -1080)

W okresie panowania Bolesława II Szczodrego konflikt z Czechami zaiskrzył się z kilku powodów, min. odmowy płacenia trybutu ze Śląska jak i również udzielenie azylu Jaromirowi, bratu księcia Czeskiego Wratysława II z którym Jaromir miał spory. Próba pojednania i zakopania topora wojennego poprzez małżeństwo między siostrą Bolesława, Świętosławą a Wratysławem w 1062 r. dało jedynie spokój na kilka lat.

Wznowione w 1070 i w 1071 walki polsko-czeskie zostały przerwane na skutek interwencji cesarza niemieckiego Henryka IV, jednak już w 1072 Bolesław podjął ponowną wyprawę do Czech i definitywnie odmówił płacenia trybutu. W 1073 r. Henryk IV rozpoczął przygotowanie wyprawy przeciwko Polsce, ale w skutek buntu wewnętrznego Sasów musiał przerwać działania i zapomnieć na jakiś czas o wschodzie. Gdy walki w Niemczech przeciągały się Bolesław postanowił skorzystać z pomocy ruskiej i w 1076 r. raz jeszcze najechał ziemie czeskie. Ataki te nie spowodowały żadnych zmian terytorialnych, pokazały jednak obecnemu papieżowi Grzegorzowi VII że w dobie sporu o inwestyturę Polska podtrzymuje swoją stronę i walczy z obozem anty gregoriańskim. 
W 1080 r. Bolesław raz jeszcze wyprawił się na Czechy, tym razem zdobywając Kłodzko z okręgiem.