Wojna domowa (1093-1110)
W czasach panowania Władysława I Hermana krajem zarządzał wpływowy palatyn Sieciech który nie cieszył się sympatią możnych. Wpływ jaki posiadał na księcia polskiego i brutalne metody rządów jakie stosował miały doprowadzić do buntu i rozbicia kraju, brakowało tylko pretekstu i iskry zapalającej wielkie pokłady gniewu i niezadowolenia możnych. Taka iskra pojawiła się w 1092 r. kiedy to Władysław Herman w wyniku śmierci władcy czeskiego Wratysława zaprzestał płacenia trybutu Czechom ze Śląska.
Sieciech bezwzględnie pożądał władzy i wpływów, nie pochodził z rodziny królewskiej a mimo to udało mu się tę władzę zdobyć. Prawdopodobnie brał udział w spisku mającym na celu wygnanie Bolesława Śmiałego z kraju. Możliwe że gdyby nie On, Władysław I Herman nigdy nie zasiadłby na tronie i właśnie dlatego Herman tak usilnie Go słuchał.
Po wydarzeniach na początku lat dziewięćdziesiątych XI w. nowy władca Czech Brzetysław II zdenerwowany zaprzestaniem płacenia trybutu ze Śląska postanowił zorganizować wyprawę i zbrojnie spustoszył ziemię śląską. Brzetysław II odnalazł również syna Hermana Zbigniewa. Został On wysłany do saskiego klasztoru jeszcze jako dziecko, najprawdopodobniej z inicjatywy Sieciecha który obawiał się utracenia władzy. Zbigniew przedostał się na Śląsk z pomocą Czechów. Młody książę wraz z emigrantami politycznymi przybył do Wrocławia, gdzie schronienia pierworodnemu udzielił kasztelan wrocławski Magnus. Herman uznał to za spisek śląskich możnych. Wyruszył na Wrocław wraz z posiłkami węgierskimi. Było to pierwsze zbrojne starcie w walce o władzę. Według Galla anonima Zbigniewa posiłkowali Pomorzanie lub Prusacy natomiast Herman otrzymał pomoc od Węgrów. Węgrowie okazali się nie lojalni Hermanowi (uprowadzili Sieciecha i jego najmłodszego syna Bolesława (zwanego krzywoustym)), w tej sytuacji książę polski musiał uznać swojego pierwszego syna jako prawowitego następce tronu i wydał akt legitymizacji co nie spodobało się Sieciechowi który uciekł wraz z Bolesławem z niewoli. Wydany akt legitymizacji dawał Zbigniewowi prawo do dziedziczenia tronu a przy tym możliwość odsunięcia od władzy palatyna.
Denary Sieciecha
Sieciech zorganizował wyprawę na Śląsk gdzie ostatecznie doszło do bitwy nad Gopłem w 1096 roku. Była to bitwa bardzo krwawa w której przegrał jednak Zbigniew który po uzyskaniu gwarancji nietykalności, poddał się Sieciechowi i został uwięziony. Rosło niezadowolenie możnych i kościoła, kapłani domagali się uwolnienia Zbigniewa, możni ciągle chcieli obalić władzę Sieciecha, robił się bajzel. W końcu Władysław Herman postanowił uwolnić syna i w roku 1097 lub 1099 Zbigniew odzyskał wolność i utracone prawa. Na wieść o tym że Sieciech wraz z żoną Hermana Judytą (możliwe że byli kochankami) spiskowali przeciw niemu postanowił dogadać się ze swoim bratem Bolesławem i wspólnie domagać się przekazania im rządów. Herman zgodził się na podział na dzielnice, Zbigniew otrzymał Wielkopolskę z Kujawami, Śląsk i Małopolskę otrzymał Bolesław a Herman władał Mazowszem oraz głównymi grodami kraju (Kraków, Sandomierz, Poznań i Gniezno).
Podział państwa zaniepokoił Sieciecha który ciągle obsadzał ważne stanowiska swoimi ludźmi m. in. w grodach zarządzanych przez synów Hermana. Zbigniew i Bolesław gdy tylko dowiedzieli się o kolejnym nadchodzącym konflikcie stworzyli koalicję mającą na celu całkowite usunięcie Sieciecha z kraju. Zorganizowano wyprawę przeciwko palatynowi. W 1099 pod Żarnowcem nad Pilicą doszło do starcia zbuntowanej opozycji z wojskami Hermana i Sieciecha. Buntownicy wygrali bitwę, a książę Władysław wyraził zgodę na trwałe usunięcie Sieciecha z zajmowanego stanowiska.Sieciech wyjechał do Niemiec na przełomie 1100/1101 r. Później powrócił jeszcze do Polski gdzie został oślepiony.
Sieciech malowidło z kościoła pobenedyktyńskiego w Opactwie fot. S. Siek